ارزیابی انتقال مدیریت آبیاری و تعیین شاخص‌های کلیدی

انتقال مدیریت آبیاری به کشاورزان در 63 کشور جهان به اجرا درآمده و با مشکلات و نتایج متفاوتی روبرو بوده است. این تحقیق با هدف بررسی مسایل جاری انتقال مدیریت آبیاری و شناسایی برخی از شاخص‌های کلیدی ارزیابی، در دو شبکه‌ آبیاری با ویژگی‌های متمایز در روش آبیاری و فرآیند انتقال مدیریت آبیاری انجام شده است. روش تحقیق از نوع توصیفی - همبستگی و جامعه آماری آن کشاورزان شبکه آبیاری قزوین و شبکه آبیاری تحت فشار ایستگاه هشت مغان می‌باشد. نمونه‌ها به صورت تصادفی اختیار شده و برای گردآوری داده‌های تحقیق از پرسشنامه استفاده شده است. تحلیل‌های استنباطی با استفاده از آماره‌های تحلیل میانگین، تحلیل همبستگی پیرسون و آزمون t و F بوده است. نتایج این تحقیق نشان داد که در هر دو پایلوت وضعیت میانگین شاخص‌ها از میانگین مورد انتظار بیشتر می‌باشد. آزمون t این نتیجه‌گیری را با احتمال بیش از 95 درصد تأیید می‌نماید. همچنین این تحقیق نشان داد که با وجود ویژگی‌های متفاوت دو پایلوت و عدم همبستگی بین ادراک کشاورزان دو شبکه آبیاری، ولی ادراک کشاورزان دو پایلوت نسبت به برخی مسایل تقریباً مشابه می‌باشد، به‌طوری‌که اهمیت شاخص‌هایی مانند شفاف‌سازی مسئولیت‌ها و وظایف بین کشاورزان و بخش‌های دولتی، به عنوان شاخص‌های کلیدی مورد توافق هر دو شبکه می‌باشد.